پرداخت پاداش های مالی به ورزشکاران
این روزها شاهد حضور مسئولین ارشد اجرایی کشور بر سر تمرینات ورزشکاران تیم ملی در برخی از رشته های ورزشی با هدف افزایش روحیه در بین آنها به شیوه وعده های مالی هستیم و می شود گفت که این عمل و یا رفتار به یک برنامه ثابت تبدیل شده است.در باب تأثیر گذاری این فرایند بر موفقیت نسبی ورزشکاران هیچ شکی نیست، ولی به نظر می آید در حوزه فرهنگ ورزشی از جمله روحیه قهرمان پروری و منش پهلوانی در دراز مدت میتواند تأثیر منفی داشته باشد. در ادامه به تعدادی از تأثیرات منفی این رفتار اشاره می گردد:
1- این ابزار و مکانیزم تشویقی همانطور که اشاره شد در برخی از رشته های ورزشی جاری و ساری می باشد. و در مورد برخی دیگر از رشته های ورزشی و ورزشکاران تیم ملی مورد عمل قرار نمی گیرد و اگر پرداختی نیز باشد متفاوت با دیگر رشته های ورزشی می باشد و گاهاً نیز علیرغم وعده های داده شده متأسفانه عمل نمی شود و نمونه های آن را در رسانه ها دیداری و شنیداری شاهد هستیم. این یعنی تبعیض در بین ورزشکاران تیم ملی رشته های مختلف که در بلندمدت به ضرر ورزش قهرمانی کشور خواهد بود.
2- روحیه قهرمان پروری و منش پهلوانی که در سالهای گذشته جزء ویژگی های اصلی ورزشکاران این مرز و بوم بود، این روزها دیگر از این ویژگی های مزبور خبری نیست و تمام همت و تلاش ورزشکاران تیم ملی، رسیدن به پاداش های مالی وعده داده شده از سوی مسئولین کشوری می باشد و لاغیر.
3- متأسفانه شاهد هستیم که اکثر ورزشکاران تیم ملی که قصد عزیمت به کشور خارجی جهت انجام مسابقات را دارند در مصاحبه های خود با خبرنگاران بطور معمول سراغ پاداش های مالی خود می باشند. این حالت سبب شده ورزشکاران تبدیل به وسیله ی ماشینی جهت رسیدن به اهداف تعریف شده دیگران باشند.
در پایان بمنظور استفاده بهینه و اثربخش از ابزارهای تشویقی، پیشنهاد می گردد یک بسته انگیزشی متنوع که شامل موارد نقدی و غیر نقدی با پیوست فرهنگی با شرایط یکسان و بدون تبعیض با اخذ نظرات کارشناسی برای کلیه ورزشکاران وقهرمانان تیم ملی تهیه و تدوین گردد تا شاهد اینهمه هرج و مرج در حوزه تشویق این عزیزان نباشیم و هر بازیکن تیم ملی از ابتدا بداند که در صورت قهرمانی از چه امتیازاتی برخوردار خواهد بود. در این حالت قطعاًورزشکاری به دنبال مسایل حاشیه ی دیگر نخواهدرفت.
